Hipochondria, dawniej uważana za jedną z nerwic, obecnie klasyfikowana jest jako zaburzenie lękowe. Charakteryzuje się nadmiernym, często irracjonalnym lękiem przed chorobami, opartym na mylnych interpretacjach sygnałów cielesnych. Osoby cierpiące na hipochondrię często ignorują zapewnienia lekarzy i wyniki badań, nadal przekonane, że są chore. Zaburzenie to prowadzi do znacznego dyskomfortu i trwa minimum sześć miesięcy.

Objawy hipochondrii

• Stałe myślenie o chorobach.
• Interpretacja łagodnych objawów somatycznych jako ciężkich dolegliwości.
• Poszukiwanie potwierdzeń choroby mimo wyników badań.
• Skargi na przewlekłe bóle, mrowienie, zaburzenia trawienia.

Przyczyny hipochondrii

Przyczyny leżą głównie w sferze psychicznej, m.in.:

• Koncepcja poznawcza: nadmierna koncentracja na neutralnych objawach somatycznych, co prowadzi do błędnej interpretacji.
• Koncepcja uczenia się: osoba nieświadomie wykorzystuje „rolę chorego” jako sposób na uniknięcie trudności życiowych.

Leczenie hipochondrii

Podstawową metodą leczenia hipochondrii jest psychoterapia, np. poznawczo-behawioralna, psychodynamiczna oraz terapia grupowa, która oferuje wsparcie społeczne. Farmakoterapia może być stosowana, gdy towarzyszą objawy lękowe lub depresyjne, jednak nie jest leczeniem pierwszego wyboru.

Kiedy udać się do specjalisty? Jeśli mimo braku diagnozy choroby, nadal odczuwasz lęk przed byciem chorym, warto skonsultować się z psychologiem lub psychoterapeutą w celu zrozumienia głębszych przyczyn swoich obaw.